Powołania

26 Niedziela Zwykła - Rok C

 

 

 

 

DOSTRZEGAJĄC ŁAZARZA

 

_________________________________________

Księga Amosa (Am) 6, 1a. 4-7
Psalm (Ps) 146
1 List do Tymoteusza (1 Tm) 6, 11-16
Ewangelia św. Łukasza (Łk) 16, 19-31

_________________________________________

 

Zarówno przywódcy Izraela, jak i bogacz z przypowieści Jezusa wiedzieli jak cieszyć się życiem (zob. Am 6, 4-7; Łk 16, 19). Niestety, w pogoni za światowymi przyjemnościami przywódcy ludu nie przejmowali się nadchodzącym upadkiem narodu (Am 6, 6), a bogacz nie potrafił dostrzec leżącego u jego drzwi chorego żebraka o imieniu Łazarz (Łk 16, 20). Takie zachowanie musiało mieć tragiczne konsekwencje (Am 6, 7; Łk 16, 23).

 

Jakże dziwnym miejscem jest Hades. Tam poprawia się wzrok - bogaty człowiek widzi z daleka tego, którego nie widział za życia (Łk 19, 24). Nie ma wystawnego jedzenia, nie ma też sług, którzy by podali spragnionemu panu szklankę wody, a życzenia bogaczy nie są tam spełniane (Łk 19, 23-31). Dziwnym miejscem jest ten Hades, a dostają się do niego ci, którzy cierpią na ślepotę serca. Mają oczy, ale nie widzą potrzebujących, mają uszy, ale słyszą nauki Mojżesza i proroków wzywającej do spełniania uczynków miłosierdzia.

 

“Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy. Za nimi to uganiając się, niektórzy zabłąkali się z dala od wiary i siebie samych przeszyli wielu boleściami” (1 Tm 6, 10). Taki właśnie los spotkał bogacza z Ewangelii. I już nie pomogło wołanie: “Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną” (Łk 19, 24). Zapomniał, że nie wystarczy nazwać Abrahama „ojcem”, trzeba również wydać owoce godne nawrócenia (Łk 3, 8-9). Niestety bogacz takich owoców nie wydał. I oto temu, który nie okazał litości (Łk 16, 21), odmówiono litości. A przecież z łatwością mógł uniknąć tego losu. Wystarczyło otworzyć Biblię i posłuchać Mojżesza i proroków: „Otworzysz szeroko rękę swemu bratu, potrzebującym i ubogim, w swojej ziemi” (Księga Powtórzonego Prawa 15, 11); „dzielcie się chlebem z głodnymi” (Księga Izajasza 58, 7).

 

“Ty natomiast, o człowiecze Boży, uciekaj od chciwości pieniędzy" (por. 1 Tm 6, 11). Jako biskup wspólnoty w Efezie, Tymoteusz miał brać za przykład Chrystusa, który chociaż bogaty stał się dla nas ubogim, aby swym ubóstwem nas ubogacić (2 List do  Koryntian 8, 9). Co więcej, podobnie jak Jezus, Tymoteusz powinien być gotów poświęcić swoje życie w obronie wiary, którą sam uroczyście wyznał wobec wielu świadków (1 Tm 6, 12-13). Paweł kończy to wezwanie pięknym hymnem na cześć Boga, który jest „Królem królów i Panem władców” (1 Tm 6, 15; Księga Apokalipsy 17, 14), jedynym Władcą całego świata. Tylko nasz Bóg posiada nieśmiertelność i dlatego może nią obdarzyć Łazarza. Nasz Bóg zamieszkuje światłość niedostępną, z której Jezus Chrystus do nas przychodzi, aby objawić nam tajemnicę Trójjedynego Boga (1 Tm 6, 14-16, Ewangelia św. Jana 1, 18).

 

Imię “Łazarz”, pochodzące od hebrajskiego imienia Eleazar, znaczy “Bóg pomógł”. Prawdziwie błogosławiony jest „ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba” (Ps 146, 5), gdyż posłał On swoich aniołów, aby zanieśli Łazarza na łono Abrahama (Łk 16, 22). Podczas swojego życia Abraham miał wiernego sługę o imieniu Eliezer - „Mój Bóg jest pomocą”, którego patriarcha chciał uczynić spadkobiercą swojego domu (Księga Rodzaju 15, 2). Teraz u jego boku jest inny wierny sługa, Łazarz, który odziedziczył Królestwo Boże (Łk 6, 20).

 

Prawie dwa tysiące lat temu dobra nowina, że „Pan zmartwychwstał” została po raz pierwszy ogłoszona światu (Dzieje Apostolskie 2, 32). Ten, który cierpiał dla naszego zbawienia, wszedł do swojej chwały (Łk 24, 26-27.44). Przez wieki to wielkanocne przesłanie zmieniało życie wielu bogatych ludzi, którzy rozpoznawali w obliczu ludzi potrzebujących pomocy twarz cierpiącego Jezusa (Ewangelia św. Mateusza 25, 40). Czy ta Ewangelia nas także przemieni?

 

©2024 Misjonarze Klaretyni Prowincja Polska. Wszelkie prawa zastrzeżone
Zadaj pytanie on-line